فرایند پاشش رزین
فرایند پاشش رزین یا Spray-up روشی سنتی یا قالب باز است که در آن پس از آن که لایهی ژلی به مقدار کافی پخت شد، لایهگذاری با پاشش همزمان الیاف خرد شده و رزین ترموست با یک افشاننده به سطح قالب انجام میشود. در واقع در این روش الیاف پیوسته Roving به قسمت خردکننده که به کمک هوا حرکت میکند هدایت شده که این قسمت روی تفگ پاشش سیستم اسپری (Gun) قرار دارد. در این قسمت الیاف به طول موردنظر (۱۲-۶۲ میلیمتر) بریده شده و به کمک جریان رزین روی سطح قالب ریخته میشوند. این روش برای قطعات با ابعاد بزرگ و هندسهی پیچیدهتر نسبت به لایهگذاری دستی استفاده شده و با توسعه روش انتقال رزین از رونق آن کاسته شد.
از مزایای این روش میتوان به امکان جابهجایی دستگاه اسپری، سرمایهگذاری کمتر نسبت به دیگر روشهای ماشینی، استفاده از ارزانترین نوع الیاف (Roving)، سرعت بیشتر نسبت به روش دستی و هزینهی نیروی انسانی کمتر در تولید انبوه اشاره کرد.
معایبی که در این روش مشاهده میشود شامل:
- فقط یک سطح قطعه صاف است
- عدم دستیابی به الگوی یکنواخت در قطعات کوچک
- وابستگی یکنواختی لایهها به مهارت کارگر
- اقتصادی نبودن جهت تولید چند قطعه
کاربردها:
در ساخت محفظههای ساده نظیر پنلهایی که بار سبکی را تحمل میکنند نظیر بدنه کامیونها، وان حمام، سینی دوش و قایقهای تفریحی کوچک
