رزین وینیل استر

رزین وینیل استر (vinyl ester)

رزین وینیل‌استر به همراه عوامل پخت مورد نیاز آن یعنی ۲ درصد پراکساید و ۰/۵ درصد شتاب دهنده به فروش می‌رسد

توضیحات تخصصی:

رزین وینیل استر از لحاظ ساختار مولکولی شبیه پلی‌استرها بوده با این تفاوت که مکان‌های فعال وینیل‌استرها تنها در انتهای زنجیره‌های مولکولی قرار دارد. به این صورتی تمامی طول زنجیره‌ی مولکولی برای جذب شوک و بار اعمال شده  دخیل می‌شوند، بنابراین خواهیم دید که وینیل استر نسبت به پلی‌استر چقرمه‌تر و رزیلیانس بیشتری دارد. هم‌چنین مولکول وینیل‌استر گروه‌های استری کمتری دارد.  این گروه‌های استری در برابر آب حساس بوده و از طریق هیدرولیز تخریب می‌شوند. به این معنا که رزین وینیل استر نسبت به دیگر همتایان پلی‌استری خود، مقاومت بیشتری در برابر آب و دیگر مواد شیمیایی داشته و از این‌رو در خطوط لوله و مخازن نگه‌داری مواد شیمیایی کاربرد دارند.

شکل زیر ساختار ایده‌آل از یک وینیل استر معمولی را نشان می‌دهد. مکان گروه‌های استری و بخش‌های فعال در زنجیره‌ی مولکولی مشخص شده است.

زنجیره‌ی مولکولی وینیل استرها در شکل زیر نشان داده شده است. شما می‌توانید آن را با شماتیک پلی‌استر که پیش از این نمایش داده شده بود مقایسه کنید و تفاوت واضح‌شان را در مکان‌ بخش‌های فعالشان به خوبی ببینید.

با کاهش تعداد گروه‌های استری موجود در وینیل‌استر در مقایسه با پلی‌استر، وینیل‌استر تمایل کمتری به هیدرولیز شدن دارد. از این‌رو این ماده گاهی اوقات به عنوان پوشش سد مانند یا پوست مانند برای لمینیت‌های پلی‌استری که در آب غوطه‌ور هستند استفاده می‌شوند مانند پوسته قایق یا کشتی. ساختار مولکولی وینیل‌استر پخت‌شده نشان می‌دهد که نسبت به پلی‌استر چقرمه‌تر است، اگرچه در واقعیت برای دست‌یابی به این ویژگی‌های رزین وینیل‌استر نیاز به پساپخت (post cure) در دما بالاتر وجود دارد.